Özellikle İslam ülkelerinin maruz kaldığı iç savaşlar ve felaketler sonucu çoğu Müslümanlardan oluşan toplam 75. milyon insan kendi ülkesi içinde evini yurdunu terk etmek zorunda bırakıldı.
14 Mayıs 2024 Uyananinsan.com
Türkiye’de göçmenlere karşı nefret söylemi körüklenirken buna neden olan Faizci Kapitalist dünya düzeni ve soykırımlar artan sayıda ülkede halkı kendi ülkesi içinde de göçe zorluyor. Başta Gazze, Sudan ve Demokratik Kongo’daki çatışmalar geçtiğimiz yıl içinde dünya çapında 68 milyon kişinin yerini yurdunu terk etmesine yol açtı. Böylece dünyada göçe zorlanan insan sayısı tarihin en yüksek düzeyine çıktı. Bugün yayınlanan rakamlara göre bu yüksek rakamlara ilaveten doğal afetler 7,7 milyon insanı daha evsiz bırakarak kendi ülkesi içinde göçmen hale gelenlerin sayısını 75,9 milyona çıkardı.
Acı olan bu insanların sadece büyük zorluklar altında hayat mücadelesi vermeye zorlanması değil aynı zamanda bunların hepsinin aslında önlenebilir olması. Daha da acısı bu 75 milyonun büyük çoğunluğunun Müslüman olması ve dünyadaki 50 devlete hükmeden 2 milyar Müslümanın bu felakete seyirci kalması, başıma gelmez dediği bu felaket kendi başına gelene kadar umursamaması. 75 milyonun 50 milyona yakını Müslüman toplumlardan oluşuyor.
Ülke İçinde Yerinden Edilme İzleme Merkezi adlı uluslararası merkez Norveç Mülteci Konseyi’nin bir parçası olarak 15 yıldır bütün dünyadan veri topluyor. Merkezin izlediği kendi ülkesi içinde göçe zorlanmış kişiler ile genel olarak göçmenler ve yerinden edilmiş kişiler arasındaki fark birinci gruptakilerin kendi ülkesinde bazen birden fazla kaldıkları yerlerden atılması, kaçmaya zorlanması. Mesela Gazze’de 2,6 milyon insan yaşarken 3,4 milyon yerinden edilme hareket ikaydedildi çünkü Gazzeliler briden fazla kez kamptan kampa göçe zorlanmakta ve sonaltı ay içinde Gazze’de yaşayan Filistinliler defalarca yer değiştirdiler. 1,7 milyon kişi, Batı destekli Siyonist bombardımanları altında kişi başına ortalama iki kez göçmek zorunda kaldı.
Afrika en fazla zorluğu yaşayan kısa
Sahra ötesi Afrika’da da yerinden edilmiş kişilerin sayısı da dikkat çekmekte. Kara Afrika’daki ülke içi göçe zorlananların sayısı sadece 6 sene içinde iki kattan fazla arttı. Kendi ülkesi içinde göçe zorlananların sayısı 2018’de 16,5 milyondan 2023’te 34,8 milyona çıktı. Bölgede 19,5 milyon yerinden edilme (hareket) yaşandı; bu rakamın %45’i Sudan’dan oluşuyor ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti (DRC) ikinci en yüksek tutarı kaydediyor. Bunlar arasında, geçen yıl dünyadaki yerinden edilenlerin neredeyse yarısını oluşturdular. Anlamsız bir darbe ve ardından gelen iç savaşın sonucunda mahvolan Sudan, 2023’te 6 milyon Sudanlının evini terk etmesine neden oldu. Kongo Demokratik Cumhuriyeti’nde başlayan iç savaş sonucu 6,7 milyon ülkesi içinde göçmen.
Türkiye’nin çevresinde onmilyonlarca ülke içi göçe zorlanan var
Ukrayna içinde de 9,1 milyon kişi evini terk etti ve ülke içinde kaldı. Çatışmaların başlamasından 10 yıl sonra bile Suriye’de hâlâ 7,2 milyon kişi kendi ülkesi toprakları dahilinde yerinden edilmiş durumda. 2014 yılında yaklaşık 7,6 milyon kişi olan yerinden edilmişler sayısının 10 yıl sonra hala aynı oranlarda kalmasının nedenleri arasında altyapının yok edilmesi, gelir kaynaklarının olmaması ve evine dönmesi halinde can güvenliklerinin garantisi olmaması gösterilmekte. Yemen’de, Nisan 2022’den bu yana geniş çapta uygulanan ateşkese rağmen, ülke içinde yerinden edilenlerin sayısı geçen yıl 4,5 milyonda kalırken, Irak’ta yerinden edilenlerin sayısı üç yıldır 1,1 milyon civarındaydı. 2023 sonu itibarıyla Gazze’de 1,7 milyon kişi ülke içinde yerinden edilmişti. Bu sayı Gazzelilerin %65’ine, her üç Gazzelinin ikisine tekabül ediyor. Ancak yukarda bahsettiğimiz gibi bunların göçe zorlanma sayısı 3,4 milyon.
Milyonlarca ailenin hayatı çatışma ve şiddet yüzünden paramparça oluyor. Tarihin hiç bir döneminde bu kadar fazla insanın evlerinden ve topluluklarından zorla uzaklaştırıldığı görülmedi. Zannedilenin aksine evini terk etmek zorunda kalanlar bir kaç ay sonra güle oynaya evine dönecek halde olmuyor. Devletin büyük bir yardım yapmaması ve ülkelerinde barış düzeninin kurulmaması halinde evlerine dönme hayalleri gerçekleşmiyor.
Türkiye’de de en az 50 bin insanımızı kaybettiğimiz Kahramanmaraş depremlerinin ardından milyonlarca kişi evsiz kalmış, evlerini terk ederek çadırkentler ya da akrabalarını yanlarına göçe zorlanmışlar ancak son bir yıl içinde devlet tarafından hızla yapılan yeni inşaatların sayesinde yeniden evlerine dönmeye başlamışlardı.
